Parafia Rzymskokatolicka Św. Andrzeja Boboli

Rodzina Szensztacka

Ruch Szensztacki

Ruch Szensztacki należy do ruchów odnowy coraz bardziej rozpowszechniających się w całym katolickim świecie. Jego celem jest odnowa świata w Chrystusie przez Maryję Matkę Trzykroć Przedziwną. U podstaw ruchu znajduje się "przymierze miłości" z Maryją, zawarte przez pierwsze pokolenie członków w dniu 18.X.1914 roku w kaplicy w Szensztat k. Koblencji w Niemczech. W ten historyczny dla Ruchu akt włącza się każdy - należący do jego wspólnoty. Idea przymierza miłości z Matką Bożą wyrosła w sercu Ojca Kentenicha z jego głębokiej wiary. Z refleksji nad dziejami zbawienia oraz obecności w nich Maryi.

W Maryjnym Ruchu Apostolskim z Szensztat szczególne miejsce zajmuje rodzina, z racji swego specjalnego zadania wychowawczego. Założyciel Szensztatu podkreślił prawdę, że rodzina buduje Kościół. W niej bowiem, w "Sanktuarium nowego życia" wzniesionym na sakramencie małżeństwa przychodzi na świat osoba ludzka. Aby ukształtować tę osobę ludzką na człowieka wielkiego formatu nie można pominąć wychowawczego działania Maryi, która jest niezawodną Współpracowniczką Boga dlatego w Jej ręce złożył Bóg dzieło uświęcania swych dzieci. Rozwój Rodziny Szensztackiej opiera się na żywej więzi z sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej, gdzie doświadcza się szczególnego Jej działania.

Sanktuarium w Schönstatt jest duchowym centrum i kolebką Ruchu Szensztackiego. Na wzór tego pierwszego, powstało już na całym świecie 179 sanktuariów. W Polsce obecnie istnieje 6 sanktuariów Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej. Jedno z nich – Sanktuarium Wieczernika - Coenaculum znajduje się w Winowie koło Opola. Modląc się w sanktuarium, można wyprosić sobie oraz innym wiele łask, między innymi:

  • przemiany serca,
  • zadomowienia w Sercu Bożym,
  • zapał apostolski w dawaniu świadectwa o Chrystusie.

Oryginalną formą apostolatu stało się zakładanie "sanktuariów domowych" w rodzinach jako miejsc modlitwy, sakralizacji życia poprzez zawierzenie Bogu swojej codzienności. " Szczególnym przejawem Macierzyństwa Maryi w stosunku do ludzi są miejsca, na których spotyka się z ludźmi - domy, w których Ona mieszka. Domy w których odczuwa się szczególną obecność Matki. Takich miejsc i domów jest ogromnie wiele i są różne." ( Jan Paweł II – homilia w Fatimie 13.05.1982 ) Te słowa Papieża oddają istotę domowych sanktuariów szensztackich.

Mottem Ruchu jest napis w każdym sanktuarium, a myślę, że i w naszych sercach:

Nic bez Ciebie – nic bez nas Maryjo!

Akt poświęcenia się Matce Bożej Trzykroć Przedziwnej

O Pani moja i Matko moja! Tobie poświęcam się całkowicie. Ofiarowuję Ci dzisiaj mój wzrok,

mój słuch, moje usta, moje serce, całą/całego siebie bez żadnych zastrzeżeń.

A jeżeli już do Ciebie należę, o dobra Matko, to proszę Cię, strzeż mnie jako

Twojej własności i Twojego dobra. Amen.


Ruch Szensztacki w Polsce

Do Polski Dzieło Szensztackie przybyło wraz z siostrami Maryi w roku 1946. Szensztacki Instytut Sióstr Maryi ma swą siedzibę w Otwocku - Świdrze, k. Warszawy.

Instytut Ojców Szensztackich przeszczepili w 1981 r. o. Przemysław Lutyński, pierwszy przełożony ojców w Polsce, oraz o. Henryk Szymański, obaj pochodzący z diecezji kieleckiej. Na kilkanaście dni przed śmiercią działalność tę zatwierdził kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski. Ów instytut ma siedzibę w Józefowie k. Warszawy.

Dziś Ruch Szensztacki skupia osoby, które kierują się w życiu tymi zasadami: praktyczną wiarą w Opatrzność Bożą i miłością do Matki Bożej. W Maryi szukają wzoru i pomocy do dojrzałego przeżywania swojej wiary i dawania o niej świadectwa w świecie. W tym RUCHU jest miejsce dla każdego, dla duchownych i świeckich, dla mężczyzn i kobiet, dzieci i młodzieży.

Jest też miejsce dla CIEBIE, jeśli chcesz...